หลวงปู่สุภา สร้างวัดกับหลวงพ่อชา สุภฺทโท

แม้กลับมาประเทศไทยแล้ว หลวงพ่อสุภา ยังคงชอบท่องเที่ยวธุดงค์อยู่เสมอๆ ตามแถบภูเขาติดประเทศลาว และแถบภาคอีสานเป็นส่วนใหญ่ ขณะที่ท่านธุดงค์อยู่นั้น ท่านได้พบพระวิปัสสนาจารย์ชาวอีสานรูปหนึ่ง ที่กำลังท่องธุดงค์แสวงหาความวิเวกตามลำเนาเขาถ้ำเช่นกัน คือ พระอาจารย์ชา หรือหลวงพ่อชา สุภÚทโท นั้นเอง เมื่อได้พบกันท่านทั้งสองต่างชอบพอในวัตรปฏิบัติของกันและกัน ต่อมาได้ธุดงค์ไปด้วยกันถึงน้ำตกแซโดม อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี ชาวบ้านแถบนั้นได้นิมนต์หลวงปู่ทั้งสองให้สร้างวัดที่นั่น เนื่องจากว่าในละแวกนั้นเป็นป่าเสียส่วนใหญ่ ไม่ค่อยมีวัดใกล้ๆ หมู่บ้าน หลวงพ่อชาจึงปรึกษากับหลวงพ่อสุภา ในที่สุดก็ตัดสินใจช่วยกันสร้างวัดขึ้นที่นั่น โดยการร่วมมือของชาวบ้าน และสร้างเป็นแบบวัดป่าตามที่ท่านทั้งสองนิยม เมื่อสร้างเสร็จแล้ว มีพระภิกษุไปจำพรรษาด้วยหลายรูป เมื่อหลวงพ่อทั้งสองสร้างวัดป่าที่น้ำตกแซโดมเสร็จแล้ว และเห็นว่ามีพระภิกษุที่ไว้วางใจได้หลายรูป ท่านทั้งสองก็ได้จัดการมอบหมายภาระ ในการดูแลวัดให้กับพระภิกษุที่ไว้วางใจได้รูปหนึ่ง แล้วท่านทั้งสองก็ออกธุดงค์แสวงหาความวิเวก ตำลำเนาป่าเขาต่อไป ต่อมาหลวงพ่อสุภากับพระอาจารย์ชา สุภÚทโท ก็แยกย้ายกันไปปฏิบัติธรรมยังที่ต่างๆ และต่างรูปก็ได้ไปสร้างสำนักใหม่ขึ้นมาตามความเหมาะสม ซึ่งส่วนใหญ่จะสร้างเป็นวัดป่า และสำนักวิปัสสนา จนกระทั่งท้ายที่สุด พระอาจารย์ชาได้ไปสร้างวัดหนองป่าพง และจำพรรษาอยู่ที่นั้นจนกระทั่งมรณภาพ เมื่อปีพุธศักราช 2535