จากธุดงควัตร
ท้าวผีน้อย
ภาพประกอบจากหนังสือ ฉลอง ๑๐๐ ปี หลวงปู่สุภา |
พอคลอดได้ประมาณ ๔ - ๑๐ วัน นางล้อมมีความรู้สึกว่ามีสิ่งหนึ่งที่ไม่เห็นตัวมาคลอเคลียตามหน้าอกเพื่อกินนม จึงกลัวมาก อาจารย์กุ้งปลอบว่า "ไม่เป็นไรหรอก เจ้าคนมีบุญ เจ้าน้อยจึงมาเกิดด้วย ดูๆ ไปสักปีกว่าๆ โยมจะรู้" นางจึงยอม ปล่อยให้ดูดนมและตัวนางล้อมเองก็มีน้ำนมให้กินได้ตลอดเวลาด้วย ครั้นอายุได้ ๒ - ๓ ปี ก็พูดได้ พูดเก่ง แต่ไม่มีใครมองเห็นตัว ได้ยินแต่เสียง คนทั้งหลายจึงตั้งชื่อให้ว่า "ท้าวผีน้อย" หรือ "ท้าวน้อย" น่าแปลกที่พออายุได้ ๗ - ๘ ขวบ ท้าวผีน้อยจะไปอาบน้ำได้บอกลาแม่ว่า "แม่ๆ ผมจะไปอาบน้ำ" แม่ถามว่า จะไปอาบที่ไหน ท้าวผีน้อยก็ตอบว่า "จะไปอาบน้ำที่หนองแสแสนยาก" เวลาท้าวผีน้อยจะออกจากตัวแม่จะออกไปทางทวาร พอจะออกจากบ้าน บ้านจะโยกไปทั้งหลัง เวลากลับก็มาด้วยกำลังแรงผลุบลงกลางบ้าน ได้ยินแต่เสียงแจ๋วๆว่า "น้ำเย็นจังเลย" แม่ก็ถามว่า "ทำไมไม่เอาน้ำมาฝากแม่ด้วย" คำตอบคือ "ไม่ได้เอามา เจ้าของเขาไม่ให้"
ท้าวผีน้อยชอบเล่นเพราะเป็นธาตุไฟ เมื่อผู้เป็นแม่จะมวนบุหรี่ถวายพระ ท้าวผีน้อยก็ไปจัดการเอามาให้แม่เสร็จ โดยที่นางล้อมเองก็ไม่ทราบว่าท้าวผีน้อย ไปเอาบุหรี่มวนใบตองมาจากที่ใด เมื่อโตขึ้นหน่อย ท้าวผีน้อยมักจะชวนพระภิกษุไปดึงหนัง แรงพระ ๔ - ๕ รูป ดึงหนังยังสู้แรงท้าวผีน้อยไม่ได้ นับว่าเป็นสิ่งที่แปลกมากทีเดียว
แหล่งที่มา : หนังสือฉลอง ๑๐๐ ปี หลวงปู่สุภา
No comments:
Post a Comment